De Blauwe Krokodil
De krokodil is een elektrische loc en dus geheel niet interessant voor mijn 19de eeuwse Thalgau. En toch...
Ik kon het niet laten.
Krokodil-schroot
Ik kwam hem voor een “schrootprijsje” tegen op de beurs in Houten en kon hem niet weerstaan: een bruine afgeleefde krokodil met losse draadjes en vuile wielen die ik eerst weer schoon en rijdend maakte. Ik las een artikel over de Belgische treindealer Olaerts die een exclusieve blauwe krokodil had uitgebracht. Dus de mijne moest ook blauw worden, vond ik, want opZ was er nog nooit een blauwe aangeboden. Bovendien miste hij in zijn ouderdom veel detail dat ik erbij wilde maken.
Prehistorie
In 1979 kwam Märklin met een eerste groene 8856 en daarna vanaf 1983-1990 kwam er de 8852 in bruin. Dat is mijn schroot-odilletje.
In 2013 was er nog een bijzondere zwarte voor Neurenberg met nr 88561.
Ook die van circus Knie 81433 was bruin, maar in 2016 komt er een bruine met kunststof tandwielen die geruislozer is: 88563. Die heeft ook een nieuwe motor. Er is ook nog een jubileumset 150 jr Märklin met een bruine en een zilverkleurige nr 88888.
Blauwtje loopt
In het Franstalig modelbouwblad Loco Revue nr 613 wordt op pagina 69 melding gemaakt van een foto, gemaakt door Jean Louis Poggi in 1998. Het is een raadselachtig blauwe krokodil. Die stond in augustus 1997 tentoongesteld voor het 150 jarige jubileum van de Zwitserse Spoorwegen (SBB). Maar aan het einde van dat jubileumjaar was hij verkleurd naar blauw. Poggi's foto toont dus een diepblauwe krokodil. In België vond men dat aanleiding voor een speciale uitgave en blijkbaar met succes.
Krokomorfose
Nu heeft een krokodil, zoals wij allen weten, twee neuzen. Die kun je er gewoon aftrekken, maar pas op, want ze bijten. Bij de cabine is dat ook het geval. Om hem redelijk te kunnen veranderen moet de cabine zelf nog tamelijk ver worden uitgekleed: Ik haalde de pantografen eraf, de vrij grove dakisolatoren, maar het rode gedeelte liet ik zitten. Daarvan maakte ik later alleen de isolatiepotjes zwart. Die beide neuzen verf je relatief eenvoudig blauw met een heel fijn penseeltje. Het leukst is om daarbij de aandrijfwielen vrij te laten of zilverkleurig te verven.
Blauw
In eerste instantie heb ik acrylverf gebruikt, maar het resultaat was een veel te fel blauw. Lufthansablau van Revell zag er al veel beter uit en met een heel klein beetje thinner vloeit dat ook nog eens geweldig. Ik verfde voorlopig om de opschriften heen. De ramen kun je er het beste uithalen om de openingen te verven. Dat had ik gemakshalve niet gedaan met als gevolg juist een hoop extra werk. Het beste kun je het geheel dan rustig laten drogen en niet te lang blijven corrigeren. Later nadat hij weer in elkaar zit is de zaak eventueel nog bij te werken.
Detailleren
Nu komt het detailleren: De gripstangen zijn van 0,25mm zilverdraad. Die verf ik eerst met Titanium witte acrylverf, dan met fluogeel citroen en pas daarna worden ze eraan gelijmd. Per kant zijn het er zes, vier korte bij de trapjes, twee lange bij de cabinedeuren. Trapjes heeft de standaard krokodil alleen bij de neuzen. Ik maak er ook vier bij onder de cabine. Ze zijn van op maat geknipt kunststof horrengaas. Daarna print ik op fotokarton railruimers uit en plak die met hetzelfde zilverdraad vast onder de kastjes van de koppelingen.
Voorzichtig buig ik ze naar de loopwielen toe en stel ze net boven de rails af. Boven de bufferbalken komen twee grijze trapeziumvormige stootplaten, die ik ook heb gemaakt van fotokarton.
Op het dak maak ik een stel nieuwe isolatoren uit fijn zilverdraad.
Bovenop de neuzen komt nog een gele signaaldriehoek. De schijnwerper bovenop het derde licht van de neuzen wordt rood. Die schijnwerper wordt gebruikt in geval van nood of bij het berijden van 'verkeerd' spoor. Als je denkt dat hij af is kom je steeds weer nieuwe details tegen die ook nog moeten. Maar dan heb je hem ook: een blauwe krokodil!